خداحافظ مادر

 شده خاموش چراغ خانه

خنده هایم به لبم خشکیده

همه جا غرق سکوت است امشب

عطر مادر همه جا پیچیده

 

 

مونسم گریه شده ازآن روز

این وفا نیست که تنها رفتی

اشک من را تو ندیدی انگار

پر کشیدی و از اینجا رفتی

تک و تنها شده ام کنج اتاق

کوه غمها شده هم آغوشم

باز برگرد و تو لالایی را

تا سحر زمزمه کن در گوشم

مادر ای کاش خودت میدیدی

کنج خانه پسرت غمگین است

مادرم، کاش تو میدانستی

این غم و درد چقدر سنگین است

آمدم باز به چشمی پر خون

بر مزارت همه شب میشینم

این چه دردیست نمیدانم من

هق هق و اشک شده تسکینم

بعد تو پوچ شد این ثانیه ها

غم سختیست جدایی مادر

سنگ قبرت شده خیس از اشکم

من یتیمم تو کجایی مادر

همه شب منتظر مرگ شدم

از غم بی کسی و بدبختی

مادرم کاش تو میدانستی

بعد تو مرده گل خوشبختی

نیمه شب رفت وسحر آمده باز

پرِ درد است وجودم مادر

میسپارم به خداوند تو را

تا شب بعد و غروبی دیگر

مادر

 نیمه شب طی شد به هنگام سحر

یاد او آمد دوباره در سرم

نغمه ی لالاییِ شیرین او

خاطرات و یاد عشقِ مادرم

 

 

عطر مادر پر شده در خانه ام

مهد غمها آن رفیق بی کلک

او که وصف عشقِ بی آلایشش

میرود از خانه تا اوج فلک

با غم و با غصه ها هم بسترم

از همان روزی که مادر پرکشید

کوه غمها شد هم آغوش دلم

قلب من مینای ماتم را چشید

یاد آغوش پر از آرامشش

تا ابد تسکین غمهای من است

آن نوازشها و مهر مادرم

کعبه ی عشق است و رویای من است

مادرم با رفتنت پشتم شکست

رفتی و دیگر ندارم یاوری

لانه دارد در دلم دردی بزرگ

درد سخت و غصه ی بی مادری

جملات قصار

این روزھا ھـوا خیلی غبار آلـود است
گرگ را از ســگ نمیتوان تشخیــص داد
ھنگامی گـرگ را میشناسـیم
که دریده شده ایم . . !
.
.
.
اگــه مسابقــات پرتــاب خنجــر از پشــت داشتیــم …
نصــف رفقــای مــن در سطــح بیــن المللــی
واســه کشورمــون افتخــار آفرینــی میکــردن !

احترام

احترام گذاشتن به دیگران نشانه عظمت وبزرگی است...

هر انسانی برای خود احترامی قائل است . زمانی که به عقاید ،کارها وسلیقه های افراد در حد ومحدوده خودشان احترام بگذاریم وسعی نکنیم همیشه در پی رد کردن آنها برآییم دیگران ما را به رسمیت می شناسند چرا که مردم عادتا با کسی که به آنان احترام بگذارندونسبت به ایشان ابرازتوجه وقدردانی کنندانس والفت می گیرندپس برای جلب مردم آنچه می خواهند باید به آنان بخشید . بدیهی است که مردم برای دوستی ورزیدن با افراد مال و منزل نمی خواهند بلکه صرفاً خواهان احترام و بزرگداشت خود از سوی آنان می باشند . چرا که مردم خود را دوست دارند و هر کس برای خودش جهانی دارد مملو از آراء وعقاید و نظرات متعددی که همین عقاید انسانها را از هم جدا می کند و دنیای هر فردی برای خودش محترم است پس کسی که به آنان احترم بگذارد و به عقاید آنان توجه نماید . دوست می دارند وکسانی را که عقاید آنان را نادیده گرفته و به شخصیت آنان احترام نمی گذارند نزد آنان هیچ محبوبیتی ندارد .

توقع

از ﻫﺮ کسی،

ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺧﻮﺩﺵ ﺗﻮﻗﻊ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺵ..‌.!!

 ﺍﺯ ﻋﻘﺮﺏ ﺗﻮﻗﻊ ﻣﺎﭺ ﻭ ﺑﻮﺳﻪ ﻭ ﺑﻐﻞ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺵ‌‌‌‌‌...

ﺍﻻﻍ ﮐﺎﺭﺵ ﺟﻔﺘﮏ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻦ ﺍﺳﺖ...

ﺳﮓ ﻫﻢ ﮔﺎﻫﯽ ﮔﺎﺯ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﺩ، ﮔﺎﻫﯽ ﺩﻣﯽ ﺗﮑﺎﻥ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ..‌.

ﮔﺮﺑﻪ ﻫﻢ ﺗﮑﻠﯿﻔﺶ ﺭﻭﺷﻦ ﺍﺳﺖ...! 

ﺣﺎﻻ تو هی ﺑﯿﺎ ﺩﺳﺘﺖ ﺭﺍ ﺗﺎ ﻣﭻ ﺑﮑﻦ ﺗﻮﯼ ﮐﻮﺯﻩ ﻋﺴﻞ،

ﺑﮕﺬﺍﺭ ﺩﻫﻦ ﺁﺩﻡ ﻧﺎﻧﺠﯿﺐ...!!

ﺭﺍﺳﺖ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ!

ﺗﻮﻗﻌﺖ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺁﺩﻣﻬﺎ ﮐﻢ ﮐﻨﯽ،

ﻏﺼﻪ ﻫﺎﯾﺖ ﻫﻢ ﮐﻢ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ...